Al op jonge leeftijd trad ze op met haar vader. Op 11-jarige leeftijd maakte ze haar eerste plaat met hem. Ook speelde zij als jong meisje in kleine gelegenheden samen met Rosa King, een grote bekende saxofoniste. In 1982 trad Dulfer als 13-jarige met haar band Own Cultivation op op het North Sea Jazz Festival.  Met drummer Joost Kesselaar, bassist Tom Jaburg, gitarist Eddy Polak en trompettist/zanger Winfried Splinter schreef ze geschiedenis: de Faya Lobbi zaal zat bomvol om de jongste band uit de geschiedenis van het North Sea te zien. Twee jaar later richtte ze haar eigen band op, Funky Stuff. Vrij snel hierna trad ze regelmatig op voor radio en televisie.

In 1987 speelde Candy in het voorprogramma van Madonna in het Feyenoord-stadion. Later vroeg ook Prince haar om op te treden in zijn voorprogramma voor zijn concerten in Nederland. Drie dagen voor het optreden zei Prince Funky Stuff onverwachts af. Na een boze brief van Dulfer, mocht ze een nummer met hem spelen, dat zo'n indruk op Prince maakte dat hij haar vroeg om met hem aan enkele projecten in de Verenigde Staten te werken. In 1989 maakte Dulfer enkele nummers met Dave Stewart, gitarist van Eurythmics. Een van deze nummers, Lilly was here, de titeltrack van de Nederlandse speelfilm De kassière, werd eind 1989 een nummer 1 hit in Nederland.

Candy Dulfer had in 1990 een gastoptreden bij Pink Floyd op het festival “Live at Knebworth”. Ze speelde toen de saxofoonpartij in de nummers Shine on you crazy diamond en Money. In dat jaar verscheen een debuut soloalbum, getiteld Saxuality. Op dit album, waarvan er wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren over de toonbank gingen, stonden enkele grote hits. In deze jaren won Dulfer drie maal een Exportprijs, waaronder voor Saxuality.

Afgelopen Donderdag 2 maart 2023 stond ze met haar programma "We never stop', op het poppodium van Cpunt.

Klik op onderstaande afbeeldingen voor een volledige weergave.